قلیون کشیدم امشب. بعد از خیلی‌وقت! شاید بعد از هفت هشت ماه دوباره همون سرگیجه.....
به فکر سیگار هم افتادم حتی.... دلم میسوزه.... اوایل محرم پارسال بود اخرین باری که کشیدم، خواسته بودم که ترک کنم، هنوزم دلم نمیاد.... اما لعنت به خواستنش...
این روزا چقدر شبیهه به اواخر شهریور و پاییز ۹۳...
روز های لعنتی ِ فلوکستین و سرترالین...نورتریپتیلین کوفتی.... شبیه به روز های بسته ی فلان قرص برای فلان کار.....
چقدر این روزها ...... پاییز های جوونیم چطور گذشت؟ ای خدا.....
دلم تنگ ویولنمه.... خیلی زیاد.... اونقدری که دلم میخواد برم ادامه ش بدم دوباره..... سی، لا، دو، سی، سل......
* اینهمه اتفاق خوب برای لذت بردن هست، نمیدونم من چمه.... واقعا نمیفهمم خودم رو.... چرا انقدر تحت فشارم...احساسم و منطقم درگیرن، در تضادن...
** این قرص های لعنتی....
قرصا هنوزم هستن ، فقط مدلش عوض شده... میترسم از روزی که دوباره برگردن...... چقدر داروخانه رفتن عذاب بود برام....
انسان فقط فواره ای تنهاست،
فواره ها تف های سربالاست....
من روزنی در جلد دیوارم،
دیوار حتما رو به آوارم......
+ وقتی صبح بیدار میشی و چشمات عین توپ پینگ پنگ پف کرده.
+ وقتی همش گریه ای...
+ وقتی پر از بغض و حسرت و آهی....
++++ وقتی مجبوری به روی خودت نیاری.... و بخندی و شاد باشی............
* ویار تکلم، ایا ادرس وبلاگتون رو نمیذارید یا من نمیتونم پیدا کنم؟ هنوز به سیستم بیان عادت ندارم.
مهمونی دعوت نشده بودم.
شب سختی بود،
تنها بودم....
بابا مشروب خورد،
غزل رید بهم....
همه جام درد میکنه....
امروز خوردم زمین...
از غروب همش دارم گریه میکنم ، کلی توی بهشت زهرا ، بعدشم از حرفای غزل.... دلم شکست؛ خیلی....
هنوزم که هنوزه گریه م میاد...
از من یه هیولا ساخت، کسی که دق ش میدم نمیذارم بهش خوش بگذره زهرمارش میکنم خوب تا نمیکنم و و و ....
چقدر دلم میخواد از یه ادم نزدیک بهم هدیه بگیرم...... پول که نشد هدیه....
چقدر تنهام............. چقدر زیاد زیاد زیاد زیاد تنهام 😭😭😭😭
