نیاز دارم خالی کنم خودمو...

خوبیش اینه که فین فین م می ره به حساب سرما خوردگی...

+ خدا دست گذاشته رو بدترین و شدیدترین نقطه ضعف من...

چیزی که اصلا در مقابلش توان ندارم... و اشکم در میاد... اشک اشک اشک...

حس میکنم این همهههه سال حرف نزدن درباره ش بسه. دلم میخواد برای یکی تعریف کنم و همه هق هق مو بیرون بریزم... دلم میخواد هیجان م رو خالی کنم... ولی کسیو ندارم...

پیش مشاور می تونم و استاد. که مشاور فعلا نمی تونم برم و کلا به خاطر شرایط های کاری ممکنه با هم رو به رو بشیم نمیتونم برم. استاد هم فکر میکنم فعلا حوصله انرژی گذاشتن اینطوری برام رو نداره و وقت هم نداره.

بی نهایت خسته م. فرسوده ست روحم....