پیله ی پروانگی شاید

یه حالیم. حس میکنم دارم میرم توی خلوت و پیله خودم.

حس میکنم دوباره قراره یه دوره فشردگی بیرونی ( فشار از بیرون و عدم واکنش من در ببرون ) برایم پیش بیاید.

مث وقتایی ک همه چی بد می شه و میرم تو خودم...و نمیتونم حرف بزنم.

شاید فقط یه حس باشه.

هرچی خدا بخواد.

دلم مشهد میخواد به همین زودی... دقیقا دلم خیلییی مشهد می خواد! ...

+ دیروز باران می‌گفت به یقین رسیدم که به زودی می ری کربلا..... خدا می‌دونه... خدا می‌دونه....